Slim gebruik van voicemail bij solliciteren

Marloes Bouwmeester

Voicemail. Dat is superhandig en heel effectief als je het op de juiste manier inzet. Ook bij solliciteren. Maar het kan soms stress geven. Dat merkte ik aan Tessa met wie ik samen een telefoongesprek voorbereidde voor een vacature waar ze graag op wilde solliciteren. Het was niet zozeer dat ze zich liet overrompelen door de piep, zoals veel mensen. Die pas als ze de piep horen,  nadenken over wat ze willen zeggen. Ze had die situatie al voorbereid in haar hoofd. Ze wist precies wat ze zou zeggen als ze de voicemail aan de telefoon kreeg. Nee, wat ze spannend vond, was het moment dat iemand terugbelde naar aanleiding van haar voicemail. Uit eerdere ervaring wist ze dat ze dan vaak heel erg moest schakelen, en door de spanning niet meer helder had wat ze wilde zeggen en vragen. Waardoor ze begon te hakkelen en snel het gesprek afrondde. Door deze vervelende ervaring zag ze maar twee mogelijkheden. Ze wachtte de hele dag bij de telefoon met haar papieren en aantekeningen naast zich. Of ze belde niet en schreef gewoon haar sollicitatiebrief. Haar voorkeur ging duidelijk naar het laatste uit, omdat dit veel minder spanning gaf. Mijn ervaring is dat het niet inspreken van een voicemail, uit angst voor het telefoontje dat je misschien terug krijgt, een gemiste kans is. Als het eerste contact namelijk soepel verloopt, is de kans groter dat je op gesprek wordt uitgenodigd. Ik nodigde Tessa uit om samen te bekijken hoe ze het gesprek zo zou kunnen vormgeven dat ze kon ontspannen. We onderzochten samen:

  • Hoe ze een gesprekssituatie kon creëren waarin ze een gelijkwaardige gesprekspartner was. Dit kon door het gesprek te zien als een eerste mogelijkheid om te ontdekken of de sfeer in het bedrijf of organisatie bij haar paste en of de functie aansloot bij haar natuurlijke voorsprong als introvert.
  • Hoe ze ervoor kon zorgen dat ze niet eindeloos bij de telefoon hoefde te wachten als ze de voicemail had ingesproken. Dat kon door aan te geven wanneer ze wel en niet bereikbaar was.
  • Wat kon ze doen als ze iemand haar toch onverwachts belde. Onze eerste oplossing was om gewoon niet op te nemen. Maar Tessa gaf aan dat dit niet goed voelde. We hebben vervolgens onderzocht wat ze kon zeggen om het heel natuurlijk te maken dat ze even moest schakelen. Op zo’n manier dat de ander haar reactie zelfs zag als een uiting van haar deskundigheid.
De aanpak die we samen ontwikkelden voelde meteen meer ontspannen voor haar. Vol enthousiasme ging ze het uitproberen. Het telefonische gesprek ging zo goed, en liep het contact zo soepel, dat ze tot haar grote verbazing onmiddellijk werd uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek. Op dit moment heeft ze vier sollicitatiegesprekken lopen bij verschillende organisaties. Dat komt mede ze het bellen naar de contactpersoon in de vacature niet langer uitstelt. Maar gewoon de telefoon oppakt en belt. Wat ik duidelijk wil maken met het verhaal van Tessa is dat je met kleine aanpassingen aan je normale werkwijze, en door rekening te houden met jouw natuurlijke manier van denken en communiceren als introvert, je het jezelf zoveel gemakkelijker kunt maken. In dit geval gaat het om een telefoongesprek, maar het kan ook gaan om een gesprek met dominante collega’s, hoe je omgaat met onverwachte vragen of je staande houdt op een netwerkborrel. Mijn ervaring is steeds weer dat als je meer rekening houdt met hoe het bij jou werkt als introvert, je dingen niet langer uitstelt of ontwijkt. En dat niet alleen. Je komt ook beter uit de verf zonder jezelf te forceren of extravert voor te doen.

Meer artikelen lezen?

Schrijf je dan in voor de gratis nieuwsbrief. Je ontvangt dan twee keer per week artikel in je mailbox met inspirerende verhalen over succesvolle introverten én tips hoe je succesvol bent als introvert op een manier die bij je past.  Je kunt je hier inschrijven. Je ontvangt dan ook het e-book 'Succesvol vergaderen voor Introverten'.