Op de site van de NOS stond laatst dat door het zachte weer van de afgelopen tijd er op sommige plekken in Nederland al sprake is van muggenoverlast.
Gelukkig niet hier. Want als ik ergens een hekel aan heb dan is het aan muggen.
Vooral aan het geluid.
Verschrikkelijk dat gezoem bij je oor. Vaak net op het moment dat je in slaap valt.
Ik ben dan meteen klaarwakker. Daarna lukt het me dan moeilijk om weer in slaap te vallen. Heel vervelend, zeker als je de volgende dag moet werken.
Ik weet nog goed, ik werkte in loondienst, toen we hier in huis last hadden van een muggenplaag.
Nachtenlang hielden de muggen me wakker. Elke keer dat ik dacht dat ik ze allemaal te pakken had, en ik me weer opmaakte om te gaan slapen, hoorde ik dat irritante gezoem weer.
Moedeloos en wanhopig werd ik ervan. Zeker na een paar nachten zonder slaap.
Een collega raadde mij een klamboe aan.
Hoewel ik eeuwig dankbaar ben voor haar suggestie, vond ik in eerste instantie haar advies onzinnig.
Een klamboe, was mijn redenering, helpt om niet geprikt te worden. Maar dat is niet hetgeen me uit mijn slaap hield. Ik vind het geen probleem om geprikt te worden. Het was het gezoem dat me wakker hield en frustreerde. Dat zou ik ook met een klamboe nog horen.
Ik zag dan ook geen heil in het kopen van een klamboe en richtte mijn aandacht op artikelen die de muggen zouden wegjagen zoals antimuggenspul, muggenlampen en citroenplanten. Niets hielp.
Mijn collega zag dat ik niets met haar advies deed, en besloot mij een klamboe, die ze nog over had, cadeau te doen. Haar redenering was dat als ik het effect van de klamboe zou ervaren, ik om zou zijn.
Dit was ook zo. Ook al had ik er geen vertrouwen in, ik hing de klamboe toch maar op. Baat het niet dan schaadt het niet, was mijn redering.
Waar ik bang voor was bleek te kloppen. Ook met de klamboe hoorde ik de muggen nog steeds.
Er was alleen wel een verschil waar ik niet op gerekend had.
Door de klamboe konden ze niet langer in mijn oor zoemen. Ze bleven op afstand. Hierdoor transformeerde hun gezoem tot een soort achtergrondgeluid. En wat me verbaasde: de muggen hielden me niet langer wakker.
WAT EEN VERADEMING!
Dezelfde verademing die ik had bij de klamboe, ervaren introverten regelmatig als ze hun innerlijke criticus leren temmen.
Als je de innerlijke criticus op de juiste manier temt, verdwijnt hij net als de muggen naar de achtergrond.
Hij kan dan soms nog steeds aanwezig zijn, maar hij neemt niet meer alle ruimte in jouw hoofd in met zijn onrealistische eisen. Je hoort hem vaak alleen nog wat onschuldig mopperen en brommen in de verte.
Veel introverten geven aan dat dit ze een gevoel van rust en vrijheid geeft.
Ze hadden tot die tijd vaak niet door hoeveel ruimte de innerlijke criticus eigenlijk innam met zijn voortdurende kritiek en onrealistisch hoge eisen. Ze waren gewend aan zijn aanwezigheid. Pas toen de innerlijke criticus hun denken niet meer domineerde, zagen ze pas dat hij DE veroorzaker was van de spanning die ze ervaarden in werksituaties.
Hetzelfde geldt voor jou. Als jij spanning ervaart in bepaalde werksituaties dan is altijd de innerlijke criticus actief. Die zorgt voor onnodig veel druk. Het is daarom in zulke situaties extra belangrijk om in de voorbereiding aandacht te besteden aan het temmen van de innerlijke criticus zodat zijn invloed vermindert.
Wil je hier hulp bij, dan is de MasterClass-serie iets voor jou.
Meer informatie over de MasterClass en de MasterClass-serie vind je hier:
Meer lezen?
