Collega’s wisten Nienke altijd te vinden, ook was ze in vergaderingen meer op de achtergrond.
Ze had voortdurend collega’s aan haar bureau staan die meer informatie nodig hadden over bepaalde onderwerpen.
Nienke raadde steevast de juiste boeken, experts, methodes en aanpakken aan zodat mensen verder konden in hun werk.
Dat was onderdeel van haar natuurlijke voorsprong als introvert.
Ze vond dit ook leuk om te doen.
Nienke had thuis een hele collectie met boeken van vakexperts en onderhield een uitgebreid netwerk van professionals op haar vakgebied.
Ze stak veel energie en tijd in het opzoeken van de juiste informatie voor mensen en het zo op te schrijven dat mensen er direct mee aan de slag konden.
Hoewel ze haar collega’s graag hielp, ging het haar echter op een gegeven moment tegenstaan dat mensen haar nooit bedankten.
Zelfs niet als ze door haar tips en adviezen hun project succesvol konden afronden.
Ze kreeg geen waardering hiervoor. Niet persoonlijk, maar ook niet bijvoorbeeld in een voorwoord van een document. Terwijl andere mensen die geholpen hadden wel genoemd werden.
Haar collega’s zagen niet hoeveel werk ze verzette op de achtergrond.
Heel frustrerend!
Het was alsof ze vergeten waren dat Nienke ze de ideeën voor het project aan de hand had gedaan.
Nienke is niet de enige die het lastig en frustrerend vindt om nooit eens een bedankje te krijgen voor haar werk.
Hoe belangrijk het bedanken van collega’s is voor hun hulp, las ik in het e-book van Henk Veenhuysen.
Het heet Simpel & Snel samenwerken met jouw (soms) lastige collega.
Mensen bedanken voor hun hulp maakt dat ze zich begrepen en gezien voelen.
Volgens Henk vergeten we dit nog wel eens in Nederland. Doe je dit wel, dan ervaren ze jou als meer collegiaal.
Het e-book kunt je trouwens hier (gratis) aanvragen:
In het e-book geeft Henk nog meer simpele en eenvoudige tips om collegiaal over te komen zonder door te schieten. Als je twijfelt of je wel collegiaal overkomt is dit echt een e-book voor jou.
Terug naar Nienke
Toen we haar natuurlijke voorsprong als introvert in kaart brachten samen, kwamen we er achter dat ze als vanzelf een heel aantal stappen doorloopt om er zeker van te zijn dat haar advies en tips aansluiten bij de persoon en de context.
Het was voor haar zo natuurlijk om dit te doen, dat ze ervan uitging dat iedereen op deze manier werkt.
Het kwam daarom ook niet bij haar op te vertellen over haar overwegingen om juist dit boek, deze aanpak of deze experts aan te raden.
Ook vertelde ze niets over haar zoektocht en over de mensen die ze had geraadpleegd.
Ze ging ervan uit dat mensen wel zagen hoeveel werk ze verzette om tot de juiste tips en adviezen te komen.
Haar collega’s hadden hierdoor geen idee hoeveel moeite ze deed om haar tips en adviezen te laten aansluiten bij de persoon en de vraag.
Ze dachten dat ze gewoon een algemene lijst met bronnen had klaarliggen en die naar hen had gemaild.
Ik moedigde aan om meer te vertellen over haar natuurlijke manier van werken. Over haar afwegingen en haar zoektocht.
In het begin aarzelde ze om dit te doen.
Ze was bang dat wat ze vertelde niet interessant was of dat het te voor de hand liggend was.
Niets bleek minder waar. Mensen bleken niet alleen geïnteresseerd in wat ze te vertellen had, ze gingen ook het werk wat ze deed meer waarderen.
Nu ze zagen hoeveel moeite ze ervoor gedaan had en hoe tailormade haar tips en adviezen waren.
Is het verhaal van Nienke herkenbaar voor jou?
Als je net als Nienke merkt dat mensen niet zien hoeveel werk je verzet op de achtergrond, vertel dan meer over jouw overwegingen.
Wil je hier hulp bij, dan raad ik je een individueel traject aan. We kijken dan samen hoe jij je kunt profileren op een manier die natuurlijk voelt zodat anderen jouw bijdrage gaan zien en waarderen. Zonder jezelf te forceren, op te scheppen of extravert voor te doen.