Bel ik gelegen?
Dat is de slechtste vraag die je kunt stellen aan het begin van een gesprek.
Tenminste dat zei mijn trainer.
Mensen nemen alleen de telefoon op als ze tijd hebben, anders laten ze hem alleen overgaan, volgens hem. Hij zei ook nog dat als mensen hem die vraag stelden, hij zelf gewoon de telefoon op hing.
Nu durf ik die vraag niet meer te stellen. Maar ik maak me wel altijd zorgen over of ik wel gelegen bel. Hoe moet ik hier nu mee omgaan?’
Dit verhaal vertelde een introverte professional mij toen ik haar hielp met het voorbereiden van een spannend telefoongesprek.
Ze was erg geschrokken van dit advies. Ze stelde daarom nooit meer de vraag of haar telefoontje wel gelegen kwam. Maar ze merkte dat ze zich daar heel ongemakkelijk bij voelde. En dat het daardoor moeilijker voor haar werd om zich ertoe te zetten iemand op te bellen. Daarom vroeg ze mij om advies.
Energieniveau
Ik begreep heel goed waarom ze graag aan het begin van een telefoontje wilde weten of het wel gelegen kwam. Voor de meeste introverten is deze feedback heel belangrijk. Dat heeft twee duidelijke redenen.
Ten eerste zijn introverten heel bewust bezig zijn met het energieniveau van de ander. Ze willen daar heel graag bij aansluiten.
Ze willen graag zeker weten dat ze niet een te groot beroep doen op de ander.
Ruimte
Ze willen het gesprek alleen voeren als de ander er ook echt ruimte voor heeft. En bovendien interesse heeft in het gesprek. Anders vallen ze hem of haar liever niet lastig.
Ten tweede zijn de meeste introverten heel zorgvuldig. Als ze iemand opbellen, hebben ze dus meestal al een duidelijk idee van wat ze willen vertellen of vragen. Omdat ze zo zorgvuldig zijn, willen ze niets vergeten.
Om volledig te kunnen zijn, is voldoende tijd nodig.
Innerlijke criticus
Daardoor kan een enorme tweestrijd ontstaan. De ‘innerlijke criticus’ in hun hoofd wordt dan heel actief.
Hij zegt zelfs afwisselend twee dingen die tegengesteld zijn. Ten eerste zegt hij: Misschien heeft de ander hier wel geen tijd voor. Pas op dat het gesprek niet te lang duurt.
En ten tweede: let wel op dat je het goed uitlegt en niets vergeet. Anders begrijpt de ander het niet goed. En dan krijg je later problemen.
Dus door niet te vragen of het uitkomt, veroorzaak je veel spanning bij jezelf. Zoveel spanning, dat je kunt blokkeren tijdens het gesprek.
Of er zelfs niet toe komt om de telefoon te pakken. Omdat je al van tevoren teveel stress hebt over de hele situatie.
Wat mij betreft is het geen enkel probleem om aan het begin van een telefoongesprek iemand te vragen of het uitkomt.
Als dat ervoor zorgt dat je tijdens het gesprek minder spanning ervaart, dan is dat voor jou een heel goede tactiek. En dan kun je het advies van de extraverte trainer waar ik het net over had, dus gewoon naast je neerleggen.
Alleen is het niet de hele oplossing.
Want dan nog kun je in de loop van de telefoongesprek nieuwe twijfels ontwikkelen. Jullie zijn nu al een tijdje in gesprek, en dat is prima wat jou betreft. Maar zou die ander daar net zo over denken? Heeft hij of zij nog steeds voldoende tijd? En is je verhaal wel interessant genoeg?
Eigenlijk wil je dus regelmatig de bevestiging dat het nog steeds goed is om een beroep te doen op de tijd van de ander. Als je geen rekening houdt met die behoefte, dan ontstaat er spanning. Want dan is de kans heel groot dat de innerlijke criticus opnieuw actief wordt.
Waardoor je in een situatie komt waarin je waarschijnlijk de hele tijd probeert aan te voelen of die ander nog steeds met jou aan de telefoon wil blijven.
Bij het minste teken van mogelijke irritatie, bij elke kleine stemverheffing, ben je meteen op je hoede.
Voor je het weet raffel je de rest van je betoog razendsnel af. Maar nadat je hebt opgehangen, begin je te twijfelen of je je boodschap wel goed heb overgebracht. En of je wel voldoende heb doorgevraagd.
Je zult dus ook tijdens het gesprek rekening moeten houden met je behoefte om af te stemmen op de ander. Om spanning te voorkomen.
Afstemmen door opknippen
Gelukkig kun je op subtiele manieren rekening houden met die behoefte. Op zo’n manier dat je gesprekspartner zich er ook heel goed bij voelt.
Dat doe je door in de eerste plaats elk telefoongesprek op te knippen in een aantal kleine stapjes. Vervolgens kun je aan het begin van elke nieuwe stap controleren of de ander het goed vindt om verder te gaan. Op een subtiele manier. Zonder dat je rechtstreeks hoeft te vragen of het nog uitkomt. Op zo’n manier dat je bovendien het gevoel hebt niet alleen maar een gunst te vragen van de ander, maar zelf ook iets geeft.
Daardoor kun je optimaal concentreren op de inhoud. En zal ook de ander het gesprek als bijzonder prettig ervaren.
Zo verdwijnt de spanning die ontstaat doordat je denkt dat je alles in één keer moet vertellen én tegelijkertijd moet aansluiten bij de tijdsplanning en het energieniveau van de ander.
Niet alleen handig voor telefoongesprekken
Dit is niet alleen handig voor het voorbereiden van telefoongesprekken, maar ook bijvoorbeeld wanneer je een plan moet voorleggen in een groep waarvoor veel uitleg nodig is.
Hoe je dit doet, komt uitgebreid in de MasterClass-serie aan bod.
Meer informatie over de MasterClass-serie vind je hier:
Meer artikelen lezen?
Schrijf je dan in voor de gratis nieuwsbrief. Je ontvangt dan twee keer per week artikel in je mailbox met inspirerende verhalen over succesvolle introverten én tips hoe je succesvol bent als introvert op een manier die bij je past. Je kunt je hier inschrijven. Je ontvangt dan ook het e-book ‘Succesvol vergaderen voor Introverten’.
