De klassieke vraag om zicht te krijgen of iemand introvert of extravert is, gaat als volgt.
Stel je voor dat je een drukke werkdag hebt.
Je hebt veel afspraken, krijgt voortdurend telefoontjes en onverwachte vragen van collega’s.
Je bent echt doodop aan het eind van de dag.
Wat doe je om uit te rusten?
Wat heb je nodig op zo’n moment?
Je kunt kiezen uit optie A en optie B.
Antwoord A
Kom je het meest tot rust in stilte en met het liefst zo weinig mogelijk mensen om je heen? Zodat je alle ruimte hebt om te reflecteren en stil te staan bij de dag.
Antwoord B
Of krijg je energie van het ontmoeten van andere mensen door bijvoorbeeld naar een café te gaan of met vrienden af te spreken?
De mensen die A kiezen zijn vaak introvert. De mensen die B kiezen vaak extravert.
Niet zo zwart-wit
Hoewel deze vraag een goede indicatie geeft of iemand introvert of extravert is, ligt het natuurlijk niet zo zwart-wit.
Het is niet zo dat een extravert nooit tijd voor zichzelf nodig heeft en een introvert het liefst alleen is.
Het gaat om de balans. De balans tussen alleen zijn en contact met anderen ligt bij introverten vaak anders dan bij extraverten.
Zo vertelde een extraverte deelnemer bijvoorbeeld aan één van mijn workshops naar aanleiding van de klassieke vraag:
‘Ik heb ook rust nodig hoor. Ik vind het net als veel introverten heerlijk om alleen te zijn na mijn werk.’
Ik zit altijd 20 minuten in de auto van mijn werk terug naar huis.
Ik rijd dan het liefst alleen. Even niets aan mijn hoofd.
Maar na die 20 minuten heb ik het ook wel weer gehad hoor. Dan vind ik het heerlijk om weer mensen te zien. Of anders gezegd: dan moet ik mensen zien.
Ik heb andere mensen nodig om mij heen. Als ik langer dan 20 minuten alleen ben ga ik me vervelen en zak ik in.’
Dit verhaal kwam overeen met het verhaal dat mijn extraverte buurvrouw die over zichzelf en haar introverte man en dochter vertelde:
‘Mijn man ligt nu samen met onze dochter op de bank te lezen. Gisteren hadden we namelijk een verjaardagsfeestje en heel veel mensen over de vloer.
Hoewel ze naar het verjaardagsfeestje hadden uitgekeken en het leuk vonden, genieten mijn man en dochter nu duidelijk van de rust na alle drukte.
Zij moeten echt bijkomen en hebben tijd voor zichzelf nodig.
Als extravert heb ik dit totaal niet. Ik vind het al snel saai om zo op de bank te liggen. Voor mij geldt: hoe meer mensen en reuring in de tent, hoe beter ik mij voel. Op zo’n moment ga ik gewoon zelf wat doen en laat hen met rust.’
En dat is zo mooi als je zicht hebt op de verschillen tussen introverten en extraverten. Dan is het gemakkelijker om rekening met elkaar te houden.
Je ziet dan beter wat jezelf nodig hebt om te ontspannen en tot bloei te komen, maar ook waar de ander behoefte aan heeft. Je veroordeelt elkaar niet langer of zet elkaar onder druk om te veranderen.
Net zoals de extraverte buurvrouw haar introverte man en dochter de rust geeft die ze nodig hebben. Terwijl ze zichzelf toestemming geeft om juist het contact met mensen op te zoeken om te ontspannen.
Niet het enige verschil
Naast het verschil in de balans tussen alleen zijn en sociaal contact zijn er nog een groot aantal fundamentele verschillen tussen introverten en extraverten.
In mijn artikelenreeks ga ik regelmatig in op deze verschillen tussen hoe introverten en extraverten van nature denken, besluiten nemen en communiceren. Zodat jij niet alleen jezelf beter begrijpt, maar ook de extraverte personen in jouw omgeving.
Die waarderen dit zeker.
Je kunt jouw extraverte collega’s immers door deze inzichten ook gemakkelijker geven wat zij nodig hebben om goed uit de verf te komen.
Dit zorgt er vaak voor dat ze overleg met jou als gemakkelijk en waardevol ervaren.
Meer weten?
