Veel introverten hebben een vrij neutrale gezichtsuitdrukking.
Dit wordt ook wel een pokerface genoemd.
Er is van hun gezicht niet af te lezen hoe ze ergens in staan of hoe ze zich voelen
Handig
Dit kan heel handig zijn.
Bijvoorbeeld als onderhandelaar. De tegenpartij in de onderhandeling kan niet van jouw gezicht lezen hoe jij je voelt over hun aanbod. Dit kan in jouw voordeel werken.
Maar het kan ook onhandig zijn
Niet enthousiast
Zeker als mensen jouw neutrale gezichtsuitdrukking als ‘niet enthousiast’ interpreteren en je hier vaak opmerkingen over krijgt.
Inzicht in jouw natuurlijke voorsprong als introvert kan jou helpen om op een natuurlijke manier enthousiast over te komen, zonder jezelf te forceren.
Als je namelijk jouw natuurlijke voorsprong inzet, dan gebeurt er iets met jou.
Je voelt je beter en energieker.
Maar dat niet alleen.
Stralen
Jouw ogen gaan glunderen en stralen. Dit wordt ook wel ‘shiny eyes’ genoemd.
Dit gebeurt gewoon, hier hoef je geen moeite voor te doen. Jouw gesprekspartners reageren hierop en dit heeft een positieve invloed op het gesprek.
Verhaal van Joyce
Dit was ook de ervaring van Joyce. Joyce is programmamanager bij een internationaal bedrijf. Zij volgde bij mij een individueel traject.
Joyce vertelt:
‘Wat me het meest opvalt is dat er zo’n verschil is in hoe ik gesprekken en bijeenkomsten in ga sinds ik mijn natuurlijke voorsprong als introvert ken.
Zowel zakelijk als in privésituaties. Ik heb veel interessantere gesprekken.
Eerder kreeg ik in mijn werk altijd te horen dat ik meer enthousiasme moest laten zien. Ik snapte heus dat dat hielp om mensen betrokken te krijgen bij de projecten. Alleen ik had geen idee hoe ik dit moest doen.
Ik was dan enthousiast over een onderwerp en het was voor mij raar dat anderen dat niet konden zien en mij verweten er niet warm voor te lopen, terwijl ik er juist heel veel zin in had. Dit is ook de reden dat ik een training bij de Succesvolle Introvert ging volgen.
Druk van de innerlijke criticus
Nu realiseer ik mij dat ik in de gesprekken waarna ik dit te horen kreeg vooral liet leiden door mijn innerlijke criticus. Die vond altijd dat ik het juiste moest zeggen. De druk van de innerlijke criticus om precies het juiste te zeggen gaf spanning. Ik voelde mijn energie weglopen, mijn gezicht trok strak op zoek naar het juiste en ik probeerde ondertussen krampachtig het gesprek tot een goed einde te brengen. Hierdoor kwam ik weinig enthousiast over.
Nu ik gesprekken bewust voorbereid met mijn natuurlijke voorsprong in mijn achterhoofd, krijg ik dit nooit meer te horen. Ik heb ook veel leukere gesprekken met verrassend positieve uitkomsten, waarin mensen zelf aanbieden om bij te dragen aan mijn missie. Ik zie ook vaak niet meer op tegen gesprekken terwijl ik dit eerder soms wel deed. Ik heb, zoals ik dit altijd zeg, zin om erin te vliegen.
Ik merk de verandering in mijn werk, maar ook bij bijvoorbeeld netwerkbijeenkomsten of feestjes. Eerder bleef ik vaak de hele avond of bijeenkomst plakken aan één persoon. Dan had ik tenminste iemand. Nu voel ik me veel vrijer. Ik heb door het inzicht in mijn natuurlijke voorsprong vertrouwen in mezelf als gesprekspartner, dat wat ik bijdraag ook interessant is voor de ander.
Ik dwing mezelf ook niet langer om mee te praten over koetjes en kalfjes. Nee, ik geef mezelf de ruimte om interessante gesprekken te hebben over dingen waar ik enthousiast over ben. Het is verrassend wat een leuke dingen er dan terug komen van de gesprekspartners. Dit is een verandering waar ik heel blij mee ben en die mij veel energie geeft.’