Leiderschap. Dit is een veel besproken onderwerp. Er zijn boekenkasten vol over geschreven.
Het is ook een beladen onderwerp voor veel introverten.
Dit is niet zo gek.
Succesvol leiderschap
Succesvol leiderschap wordt namelijk vaak gelijkgesteld met pro-actief, assertief, besluitvaardig en ad rem zijn.
Dit zijn kwaliteiten die veel meer passen bij de extraverte manier van denken, communiceren en besluiten nemen. En niet zozeer bij die van introverten.
Introverten krijgen dan ook vaak te horen dat ze niet geschikt zijn als projectleider. Ze twijfelen er zelf ook vaak aan.
Voorbeeld van een introverte projectleider
Neem een introverte projectleider die ik begeleidde. Hij kreeg regelmatig te horen: je neemt niet genoeg initiatief. Je bent niet ad rem genoeg. Hij begon hierdoor te twijfelen aan zijn capaciteiten als projectleider. En overwoog zelfs om een andere baan te zoeken.
Hij bleek echter een ster in projecten die zijn extraverte collega’s betitelden als ‘zeur-projecten’. Dat waren projecten waarbij veel partijen betrokken waren. Ze duurden lang. Er moesten allerlei obstakels overwonnen worden.
Juist die projecten vond deze projectleider geweldig. Hij nam ze vaak over van zijn extraverte collega’s en wist ze succesvol af te ronden.
Natuurlijke manier van werken
Het was een vreemde tegenstelling. Hij twijfelde over zijn capaciteiten. Alleen maar omdat er een extravert ideaalbeeld bestaat van een projectleider. Terwijl deze persoon heel succesvol was als projectleider, maar het tegenovergestelde deed.
Zijn natuurlijke manier van werken was om eerst met iedereen te overleggen. Om te ontdekken wat voor elke afzonderlijke partij belangrijk was om zo tot een gezamenlijk besluit te komen.
Toen deze introverte projectleider dat zelf begreep, kon hij zijn werkwijze ook uitleggen aan zijn leidinggevende. Hierdoor kreeg hij steeds meer de waardering die hij verdiende.
Onderzoek: introvert leiderschap versus extravert leiderschap
Dat deze natuurlijke manier van werken van de introvert zijn vruchten afwerpt, sluit ook aan bij een onderzoek dat Liesbeth Smit aanhaalt in haar boek ‘ik moet nog even kijken of ik kan’.
In een onderzoek van de Universiteit van Pennsylvania kregen 165 studenten de opdracht om met elkaar zo snel mogelijk een stapel T-shirts op te vouwen in teams.
Ieder team bestond uit een leider en vier volgers. Wat niemand wist was dat in ieder groepje zich een acteur bevond die een snelle en efficiënte manier had geleerd om T-shirts te vouwen.
Aan het begin van de wedstrijd vertelde hij dit aan het groepje, met de vraag of ze een geweldige opbouwmethode wilden leren. Als de groepsleider introvert was aangelegd, was de kans groter dat naar het voorstel geluisterd werd. Wanneer de leider extravert was werd het voorstel sneller genegeerd. En dat maakte het verschil.
Groepen die luisterden waren sneller klaar met vouwen.
Ook hoogleraar organisatiepsychologie aan de Wharton School of Business Adam Grant is enthousiast over introvert leiderschap.
Bij een onderzoek naar effectief leiderschap kwam hij tot de conclusie dat extraverte mensen heel geschikt zijn om leiding te geven aan meer passieve werknemers. Deze leiders nemen zelf het initiatief en krijgen groepen hierdoor makkelijk in beweging.
Meer proactieve werknemers hebben juist baat hebben bij een meer introverte leider. Dit komt omdat introverte leiders over het algemeen goed luisteren en medewerkers veel ruimte geven. Die voelen zich hierdoor gehoord.
Dit is vaak essentieel bij hoogopgeleide medewerkers.
Ideale beeld van een leider loslaten
Dus mocht je twijfelen aan jouw leidinggevende capaciteiten als introvert, weet dan dat jij op jouw manier net zo goed een groep kan leiden en succesvol kunt zien.
Mits je met het juiste team werkt. Het ene team heeft mogelijk meer baat bij een introvert iemand als leider, terwijl in een ander team iemand met een meer extraverte persoonlijkheid juist weer meer geschikt is.
Meer artikelen lezen?
