‘Heeft Miranda wel bijgedragen aan het project?
Dat is echt wat ze vroeg.
Dat geloof je toch niet?’
Een vriend van mij klinkt nog steeds verontwaardigd over de vraag van de extraverte projectmanager over zijn introverte collega Miranda.
Geïrriteerd vervolgt hij zijn verhaal.
‘Als er iemand hard werkt, en hoge kwaliteit levert dan is het Miranda. Oke, ze zegt niet zoveel bij vergaderingen. Ze is meestal stil. Dit in tegenstelling tot mijn extraverte collega’s die vaak meteen hun mening geven over een onderwerp. Als Miranda wel wat zegt, dan snijdt het altijd hout. Als ze iets inbrengt, dan luister ik meteen. Ik wil weten wat ze te zeggen heeft. Tot mijn verbazing is dit blijkbaar niet voor al mijn collega’s zo.
Doordat ze weinig zegt tijdens vergaderingen, wekt ze bij hen de indruk geen verstand van zaken te hebben. Ze zien haar als iemand die weinig werk verzet en weinig toevoegt.
Laatst, en dit was erg, moesten we een stuk schrijven onder hoge druk. Ik had de leiding. Iedereen moest delen van de tekst schrijven en mij informatie aanleveren. Miranda was als één van de eerste die iets aanleverde en het was van uitstekende kwaliteit. Ik hoefde er weinig meer aan te doen.
Dit in tegenstelling tot veel andere collega’s. Die ik achter de broek aan moest zitten en waar uiteindelijk ook fouten in zaten.
Toen het stuk klaar was, lag er een boekenbon klaar voor het hele projectteam voor het harde werken. Behalve voor Miranda. En toen ik er naar vroeg, stelde de projectleider mij dus de vraag of Miranda eigenlijk wel wat deed. Of ze echt wel een bijdrage had geleverd.
Terwijl ze haar werk hadden gezien. Ik snap dat niet.’
Dit verhaal staat niet op zichzelf. Dit overkomt meer introverten in hun werk.
Ze verzetten veel werk, en toch wordt er aan hun bijdrage getwijfeld.
Ze zijn de stille werkers op de achtergrond
Deze introverten gaan ervan uit dat als hun werk goed is, dat anderen dit zullen zien en waarderen. Helaas, hoe onterecht ook, is dit niet altijd zo.
Dit geldt vooral voor mensen die:
1) verder van je af staan. Ze kunnen niet inschatten wat jouw bijdrage is aan een team. Hun inschatting van jouw kennis en bijdrage aan het team is gebaseerd op wat je bijdraagt aan vergaderingen en overleggen waar zij bij aanwezig zijn. Als je weinig bijdraagt aan het overleg, zullen ze dat als graadmeter zien voor jouw nut voor het team.
2) niet dezelfde inhoudelijke expertise hebben als jij. Ze zien dan wel jouw werk, maar kunnen niet zien hoeveel moeite en inspanning het kost. Daarom zien ze de waarde er niet van in. Ze denken dat wat jij doet heel gemakkelijk is.
Dit overkwam ook René. René maakte ingewikkelde overzichtskaarten op basis van data die hij aangeleverd kreeg uit diverse bronnen. Het was voor hem een heel gepuzzel om al die verschillende data te stroomlijnen en er een betrouwbare kaart van te maken. Dit kostte hem echt uren en soms ook avonden. Alleen die uren puzzelen en zweten op de kaart zagen zijn teamleden niet. Die zagen alleen een weerkaart. Hierdoor gingen ze ervan uit dat het heel gemakkelijk is om zo’n kaart te maken en dat het René weinig tijd en moeite kost.
Net zoals de collega’s van Miranda haar bijdrage zagen, maar er geen waarde aan hechten. Dit in tegenstelling tot die vriend van mij, die dezelfde expertise heeft als Miranda. Hij weet hoe moeilijk het is voor haar om die informatie op tijd los te krijgen bij de verschillende organisaties, deze te filteren en het vervolgens op een gestructureerde manier aan te leveren. Hij doet dit dagelijks en kon het werk van Miranda daarom op waarde schatten.
3) een andere natuurlijke manier van denken, communiceren en besluiten nemen hebben dan jij. Als introverten heb jij een andere manier van werken dan jouw extraverte collega’s. Extraverten ontwikkelen hun ideeën vooral in interactie met anderen. Als je stil bent in een overleg, zullen sommige extraverten (gelukkig lang niet alle), dit zien als een gebrek aan expertise of betrokkenheid. Dit zou namelijk voor hen gelden als ze stil zouden zijn, maar niet voor jou als introvert
Deze mensen baseren hun oordeel over jouw bijdrage aan het team op basis van jouw bijdrage aan vergaderingen. Het is daarom belangrijk om jouw kennis en expertise in te brengen.
Als het zo belangrijk is om dit in te brengen, waarom zegt Miranda dan niet gewoon meer in overleggen?
Veel introverten die ik begeleid, verzetten net als Miranda veel werk op de achtergrond. Als ik naar hen kijk, zeggen zij weinig in vergaderingen om twee redenen.
Ten eerste ervaren ze spanning in gesprek met hun extraverte collega’s. Het gesprek gaat te snel of gaat alle kanten op. Ook zorgt de toon van het gesprek vaak voor spanning. Als de toon te stellig is en richting een felle discussie gaat, haken veel introverten af. Ze blokkeren.
Ten tweede weten veel introverten ook niet wat ze moeten inbrengen in zo’n overleg. Ze hebben het idee dat ze niets interessants te vertellen hebben dat van waarde is voor anderen.
Hoe breng je hier nu verandering in?
De manier om hier verandering in aan te brengen is relatief simpel. Zoek naar manieren die de spanning verlagen als spreker door meer aan te sluiten bij jouw natuurlijke manier van communiceren als introvert. En ga op zoek naar jouw natuurlijke voorsprong als introvert. Dat is datgene waarin je van nature uitblinkt.
Mijn ervaring is dat altijd iets in te brengen hebt in overleggen, als jij zicht hebt op jouw natuurlijke voorsprong als introvertEn dat niet alleen, dat mensen dit soort bijdragen erg waarderen en je echt als expert gaan zien.
Het delen van jouw natuurlijke voorsprong is daarmee ook een uitstekende manier om je te profileren zonder op te scheppen.
Wil je hier hulp bij?
Ik help introverten bij het voorbereiden van belangrijke en spannende gesprekken en overleggen waar ze goed uit de verf willen komen.
Dit heeft vaak verrassend snel effect. Laatst vertelde Michiel (een introvert die ik had begeleid) dat na 2 bijeenkomsten die we op deze manier hadden voorbereid, zijn collega’s al riepen:
‘Michiel moet absoluut bij de volgende vergadering aanwezig zijn, anders verplaatsen we de bijeenkomst.’
Zo waarderen ze zijn inbreng in de bijeenkomst.
Michiel had daarmee dus een manier gevonden om zichzelf te profileren en bij te dragen door zijn natuurlijke voorsprong in te zetten.
Nu Miranda nog!
Meer Lezen?
