Hoe je als introvert soms onbedoeld mensen onzeker maakt

Hoe je als introvert soms onbedoeld mensen onzeker maakt

Als een extravert boos is, dan kijkt hij boos.

Als hij verdrietig is, dan kijkt hij verdrietig.

Als hij enthousiast is, kijkt hij enthousiast.

Bij een extravert is duidelijk van zijn gezicht af te lezen wat hij ergens van vindt en hoe hij zich voelt. ‘What you see, is what you get’.

Bij introverten is dit anders. Tenminste bij de meeste introverten.

Van je gezicht is niet af te lezen of je boos, verdrietig of enthousiast bent. Je gezichtsuitdrukking is neutraal, ernstig of soms zelfs een beetje nors (als je ingespannen luistert naar je gesprekspartner om precies te begrijpen wat die bedoelt bijvoorbeeld). Dat doe je niet met opzet, het gebeurt gewoon.

Misverstanden

Dit kan voor veel misverstanden zorgen in gesprekken en vergaderingen omdat mensen het nodig hebben om te weten waar je staat. Om dat in te schatten, gaan ze je gezichtsuitdrukking interpreteren. Zonder dat jij dat meteen merkt.

Sensitieve mensen zullen bijvoorbeeld denken dat je hen afkeurt. Dat je hun bijdrage aan het gesprek of vergadering oninteressant of irrelevant vindt. Je maakt ze onbedoeld onzeker door de manier waarop je kijkt.

Dominante personen zullen denken dat je niets over het onderwerp te zeggen hebt en weinig kennis van zaken hebt.

What you see is not what you get

Veel introverten zijn zich niet bewust van dit mechanisme. Omdat er zo’n verschil is tussen wat er in je innerlijke wereld gebeurt en wat je laat zien in de buitenwereld.
Ik heb zelf altijd het idee dat het op mijn voorhoofd geschreven staat wat ik voel, maar niets is minder waar hoor ik van mijn omgeving :-).

Het kan ook zijn je nog niet weet hoe jij ergens in staat. Omdat het voor jou als introvert natuurlijk is om eerst informatie te verzamelen voordat je jouw mening vormt. En je op het moment dat je informatie verzamelt, ook nog geen mening hebt en er neutraal in staat.

3 tips over hoe je deze misverstanden kunt voorkomen

1)    Alert zijn. Als iemand zich bijvoorbeeld ongemakkelijk voelt en heel erg zijn best gaat doen om jou te betrekken bij het gesprek, dan kan het zijn dat hij of zij het nodig heeft om bevestiging te krijgen.

Belangrijk is dan om contact te maken met die persoon. Even te glimlachten, een knipoog te geven of vriendelijk te knikken.

Let op: je hoeft je dus nog niet uit te spreken als je daar nog niet aan toe bent.

2)    Uitleg geven. Een introverte professional die bijna dagelijks de vraag kreeg of het wel goed met hem ging omdat hij zo chagrijnig keek, ging uitleg geven. Hij vertelde aan de vragenstellers dat dit nu eenmaal was hoe hij keek en dat dit helemaal niets zei over hoe hij zich voelde. Na een paar keer hield het vragen op en zochten mensen niets meer achter zijn gezichtsuitdrukking.

3)    Mondeling waarderen. Door positief te reageren op wat er gezegd wordt kun je ook onzekerheid wegnemen. Bijvoorbeeld:

  • Dat klinkt interessant wat je daar vertelt, daar wil ik graag meer over weten.
  • Als ik je zo hoor, word ik heel nieuwsgierig naar ….(zelf invullen).
  • Jouw invalshoek heeft potentie. Ik wil graag wat tijd nemen om er verder over na te denken en het uit te diepen.

Hoe zit dit bij jou?

Ik ben heel benieuwd of je dit herkent en of je strategieën hebt gevonden om ermee om te gaan.

Gerelateerde informatie

Heb je deze artikelen al gelezen?

Meer Lezen?

Over de schrijver
Marloes is onderwijskundige en traint introverte professionals hoe ze succesvol kunnen zijn in hun werk zonder zichzelf te forceren. Ze is zelf introvert. Sinds 2008 schrijft zij artikelen over hoe je als introvert succesvol kunt zijn op een manier die bij je past. Zij wordt inmiddels gezien als landelijk expert en regelmatig geïnterviewd door landelijke bladen als Intermediair, Opzij en Elsevier.
Rene Knecht
Door

Rene Knecht

op 30 Dec 2013

als klein kind kreeg ik vaak op mijn kop omdat ik vaak boos keek als we ergens op bezoek gingen, terwijl ik helemaal niet boos was.... je zou voor minder aan jezelf gaan twijfelen....;-) 40 jaar later kom ik erachter dat dit met introversie te maken heeft . En al die tijd maar leren vrolijk kijken :-) Zo word je een pseudo- extravert. Boeiend allemaal: ik kan er niet genoeg over lezen... bedankt Marloes, grts

Ella
Door

Ella

op 26 Jun 2014

Ik ben ook introvert en leer er steeds meer over. Ik leg zoveel mogelijk uit, maar ik ben ook eerlijk tegen extraverten. Leer minder snel te oordelen, want het probleem en de oplossing ligt bij beiden. Ik merk dat mensen daarvan schrikken en meestal zelf ook leren. Wees niet zo bezig met de buitenlant.

Marloess
Door

Marloess

op 29 Jun 2014

Hi Ella, Dank je wel voor jouw reactie. Het klinkt alsof je een goede manier hebt gevonden om ermee om te gaan. Fijn! Hartelijke groet, Marloes

Ella
Door

Ella

op 26 Jun 2014

buitenkant

Cora
Door

Cora

op 23 Apr 2015

Als kind luisterde ik altijd aandachtig naar de meester op school. De meester zei daarna tegen mijn moeder, waar ik bij was, dat ik zo boos keek dat hij er bijna bang van werd. Die opmerking zorgde voor weer een deuk in mijn zelfvertrouwen. Tegenwoordig fixeer ik mij iets minder op de spreker en kijk zo nu en dan zelfs even weg als ik nadenk over wat ik de ander vertelt.

wesley
Door

wesley

op 21 Aug 2015

Ik heb precies het zelfde als jou Stanley, Hoe ga jij er mee om en gaat het al beter?

Siebe
Door

Siebe

op 25 May 2016

Mijn ervaring is dat dominante mensen vaak onzeker zijn, veel onzekerder dan je zou verwachten. Veel dominante mensen hebben een dominante houding aangenomen om hun onzekerheid te verhullen. En dat je dan als stille introvert een bondig en helder antwoord geeft of goed gefundeerd stelling neemt, of een scherpe vraag stelt vinden dominante mensen uitermate irritant. Ze zijn dan gekwetst, omdat ze vanwege je stille karakter je kwaliteiten te laag hebben ingeschat en geen verdieping of weerwoord en zeker geen weerstand van je hadden verwacht. Met als gevolg een slechte samenwerking of zelfs een conflict in het verschiet. Ik vind het jammer dat zoveel HR-managers de introverten willen bijschaven, maar niets doen aan het tekort aan inzicht van de extraverten. De wereld is momenteel zo eenzijdig extravertgericht dat de maatschappij veel kansen mist.

Ingrid
Door

Ingrid

op 18 Apr 2017

Herkenbaar... Vaak krijg ik het verwijt dat ik boos kijk. Daar ben ik me he-le-maal niet van bewust, want in m'n hoofd ben ik dan heel druk. Mensen concluderen vaak dat ik iets negatief beoordeel, terwijl ik mijn afwegingen nog aan het maken ben. Toch is het vervelend. Ik had het er een keer met een collega over. Ze zei: 'Nou èn! Zo zit jouw gezicht toch het lekkerst!' Haha, zo is het maar net!

Joanne
Door

Joanne

op 26 Mar 2018

Dit is voor mij ontzettend herkenbaar. Op de middelbare school kwamen docenten al naar mij toe om te vragen of alles wel goed ging, puur om mijn gezichtsuitdrukkingen. Nu krijg ik vaak de vraag of ik het wel naar m'n zin heb, of de opmerkingen 'wat kijk je boos' 'je mag wel wat meer lachen.' Van mijn omgeving krijg ik te horen dat ik onleesbaar of zelfs onbenaderbaar ben. Allemaal door een gezichtsuitdrukking die ik niet eens probeer uit te stralen! Voor mij is het best wel een vraagstuk in hoeverre ik hier aan wil werken. Natuurlijk wil ik niet dat mensen mij verkeerd opvatten, maar het zou voor mij raar aanvoelen om opeens heel veel emoties te laten zien in mijn gezicht. Het is simpelweg hoe ik ben. Wat voor mij veel helpt is in mijn woorden meer waardering laten blijken, zoals ook in het artikel staat. Ik merk ook dat mensen daardoor positiever op mij reageren. Echt heel fijn om dit artikel te lezen! Eindelijk iets waar ik mezelf in herken.

Reactie plaatsen