“Mijn innerlijke criticus voerde het hoogste woord tijdens vergaderingen. In mezelf dan, want ik hield daardoor mijn mond en maakte mijn punt niet.”
Ellen (42) is personeelsadviseur bij een grote kinderopvangorganisatie. Ze adviseert managers over personeelsbeleid. Daarnaast adviseert ze de directie. Ellen is een ambitieuze én introverte professional. Ze deelt graag haar ervaringen over waar zij tegenaan liep en hoe ze dit heeft aangepakt.
Situatie
“Ik wilde graag de stap maken naar een seniorfunctie. Ik merkte alleen dat ik minder krachtig optrad in overleggen dan andere seniorcollega’s. En die vaardigheid was wel een vereiste om verder te komen.
Daarnaast verwachtte de nieuwe directie iemand die de discussie durfde aan te gaan op een heel directe manier. Hun adviseurs moesten hen uitdagen om hun eigen denken aan te scherpen, vonden ze.
Dit wilde ik ook graag. Ik had de ideeën, kennis en argumenten in mijn hoofd, maar op het ‘moment suprême’ bleven ze steken door alle stress. Echt leeg voelde ik me na zo’n gesprek. En me vervolgens op iets anders concentreren, vond ik lastig.
Ik had daarna een vervelend gevoel en het gesprek liet me niet los
Ik piekerde veel, ook thuis. Dit vrat veel energie en maakte me onzeker.
En als mijn advies niet goed over het voetlicht kwam, namen managers en directie bovendien besluiten die niet pasten binnen de wettelijke kaders. Dan moest ik opnieuw het gesprek met hen aangaan. Met nog meer stress als gevolg.
Ik wilde graag krachtiger leren optreden in overleggen op een manier die bij me zou passen, dus zonder extravert te worden. Ik besloot daarom het programma van Marloes te volgen: ‘Je punt maken, ook als de spanning hoog oploopt’.
Van inzichten naar succes
Tijdens het programma deed ik 3 belangrijke inzichten op:
1. Ik bleek een heel sterke innerlijke criticus te hebben ontwikkeld. Dat stemmetje in jezelf dat constant tegen je zegt dat je het niet goed doet. Als ik namelijk argumenten wilde inbrengen in het gesprek, vertelde dat stemmetje mij waarom mijn argumenten niet goed waren of niet geaccepteerd zouden worden door mijn gesprekspartners. Dus hield ik mijn mond.
Ik werd me hier bewust van. En leerde in het programma hoe ik ondanks het innerlijk protest mijn ideeën, kennis en argumenten naar voren kon brengen.
De opluchting die daarop volgde, was groot! Alsof er een deur openging die al die tijd op slot zat. Het geeft me nu rust en kracht om mijn mening naar voren te kunnen brengen op essentiële momenten. Ook ben ik na afloop minder uitgeput.
Leuk om te merken dat collega’s ook het verschil ervaren. Ik geef managers minder speelruimte. Het is duidelijk wat ik vind, hoe ik het wil hebben en daar luisteren ze ook naar.
En de directie gaf me laatst het compliment dat ik erg goed in de materie zat en voor hen een volwaardige sparringpartner ben :-).
2. Vragen stellen bleek bovendien een belangrijke kwaliteit van mij als introvert. In plaats van meteen te lopen, breng ik eerst in kaart wat ze precies willen. Dit vinden ze prettig, omdat ze zelf helder krijgen wat ze precies willen.Ik laat hiermee ook aan de directie en managers mijn bijdrage en toegevoegde waarde zien. En dat waarderen ze!
3. Ook leerde ik mijn natuurlijke voorsprong als introvert herkennen en inzetten. Bij alles wat ik ontwikkel in mijn werk, kijk ik namelijk van nature hoe ik het beter kan maken voor iedereen. Ik sla geen enkele stakeholder over en betrek iedereen bij het proces. Fouten zijn snel gemaakt, zeker bij reorganisaties. Ik zorg ervoor dat alles zorgvuldig verloopt.
Met deze opgedane inzichten en het direct toepas
sen ervan, ging ik dit soort werk naar me toe trekken. Ik leerde mijn punt te maken, ook in spannende situaties. Mijn collega’s kijken nu veel meer naar mij als het om dit soort zaken gaat. Heerlijk!
We zijn nu 3 maanden verder.
Mijn leidinggevende heeft aangegeven, dat ik de stap naar senior kan maken
Fijn! En mijn collega’s, managers en directie zien mij nu ook daadwerkelijk als een senior. Een mooie erkenning voor mijn werk!”
Hoe beperk je de invloed van jouw innerlijke criticus? 3 tips
Veel introverten hebben een sterk ontwikkelde criticus. Je weet wel, dat innerlijke stemmetje dat je voortdurend becommentarieert. Ofwel… de ‘You suck’-radio.
Hier schuilt het gevaar dat je die stem gaat geloven en je ernaar gaat handelen. Kijk maar naar Ellen. Zij hield haar mond, waardoor ze moeilijk uit de verf kwam.
Ik geef je graag 3 tips om jouw innerlijke criticus de mond te snoeren:
1. Ga het gesprek aan met jouw innerlijke criticus. Leer hem kennen. Wat zijn zijn motieven om zo kritisch naar jou te zijn. Waar wil hij jou voor behoeden?
2. Leer die stem herkennen. En realiseer je dat wat hij zegt, niet waar hoeft te zijn. Want misschien ben je inmiddels zo gewend geraakt aan dit innerlijke stemmetje dat je zijn invloed op jou niet doorhebt.
3. Bepaal wat je belangrijk vindt in een gesprek. Wanneer ben je tevreden? Je innerlijke criticus is nooit tevreden namelijk. Dus waar leg jij de lat?
Meer Lezen?
