Mijn collega’s zijn allemaal behoorlijk extravert en dominant, vaak was ik de enige die niets zei

Als je iets nieuws leert, kan het in het begin vaak overweldigend zijn. Je kunt dan het idee krijgen dat je het nooit alleen kunt. Dit had ik ook toen ik, 10 jaar geleden, beviel van mijn zoon. We kregen toen 6 dagen kraamzorg. 6 dagen … dit leek me toen veel te kort. Alles rond de verzorging van onze zoon was zo nieuw en voelde zo onwennig. Ik kon me niet voorstellen dat 6 dagen genoeg was om de verzorging onder de knie te krijgen. Toen de dagen echter verstreken, leerden we onze zoon beter kennen en kregen we steeds meer routine. We beseften na een paar dagen dat we de kraamhulp niet meer nodig hadden.

We waren er klaar voor om het alleen te doen.

(en ik begon er als introvert ook naar uit te kijken om het huis weer voor mezelf te hebben, maar dat terzijde….) Ik moest hier weer aan denken toen Louise en ik het laatste coachingsgesprek hadden. Ze zei: ‘De bijeenkomsten en gesprekken die we tijdens het traject samen voorbereidden gingen steeds supergoed. Steeds keken we hoe we vanuit mijn natuurlijke voorsprong als introvert tot een aanpak konden komen die voor mij natuurlijk voelde. Zo bereidden we een gesprek voor met een lastige, behoorlijk dominante IT-manager die weigerde mee te werken aan een belangrijk project. Hij bleef maar struikelblokken opwerpen. Ik had geen bevoegdheid om hem te dwingen tot medewerking. Op aanraden van Marloes veranderde ik de insteek van het gesprek. Hierdoor veranderde meteen zijn houding en was hij wel bereid constructief mee te denken. Ook leerde ik, hoe spannend ik het ook vond, om een dominante extraverte collega die op een heel vervelende manier verhaal bij mij kwam halen, op zijn gedrag aan te spreken. Ook hier kon ik door de juiste insteek, op een rustige manier vertellen wat zijn reactie met mij gedaan had, en bespreken hoe we dit de volgende keer konden voorkomen. Het resultaat: hij bood zijn excuses aan terwijl de relatie goed bleef. Ook was ik succesvol in de heronderhandeling van mijn arbeidsvoorwaarden. Elke keer was ik enorm blij dat de voorbereiding in de coachingsgesprekken zo goed uitpakte in de praktijk.

Maar ik dacht wel steeds: dit had ik nooit zelf kunnen bedenken.

Hoe kan ik ooit alleen gesprekken en vergaderingen op zo’n manier voorbereiden. Totdat ik net voor het eind van de training naar een bijeenkomst moest met de baas van mijn baas. Voor het coachingstraject vond ik dit soort bijeenkomsten stressvol. Mijn collega’s zijn allemaal behoorlijk extravert en dominant, dus het gebeurde vaak dat ik de enige was die niets zei. Ik voelde vaak een enorme druk om iets goeds te zeggen tijdens zo’n bijeenkomst om een goede indruk te maken op de baas van mijn baas. Tenslotte is hij degene die mijn salaris betaalt en mijn salarisverhoging moet goedkeuren. Ik besloot dit keer de bijeenkomst voor te bereiden aan de hand van wat ik had geleerd in de training en me te focussen op het inbrengen van mijn natuurlijke voorsprong als introvert.

De baas van mijn baas gaf een presentatie.

Hij wilde feedback van ons om zijn presentatie te verbeteren voordat hij dezelfde presentatie zou geven voor de gehele organisatie. Door mijn natuurlijke voorsprong weet ik goed wat er leeft bij mensen op de werkvloer en wat voor hen belangrijk is om te horen over de nieuwe plannen. Ik had op basis hiervan een heel aantal verbeterpunten. Ik bracht ze allemaal in. De baas van mijn baas was heel enthousiast over mijn bijdrage en schreef ook driftig mee toen ik aan het woord was. Hij heeft uiteindelijk al mijn punten meegenomen bij het verbeteren van de presentatie.

Dit gaf echt een kick.

Eerder had ik dit soort dingen nooit ingebracht. Ik zag er de meerwaarde niet van in. Ik ging ervan uit dat iedereen zag wat ik zag. Nu ik zicht heb op mijn natuurlijke voorsprong weet ik dat dit niet het geval is en bedenk ik bij elke bijeenkomst hoe ik vanuit mijn natuurlijke voorsprong een bijdrage kan leveren. Door al mijn ervaringen in het traject, gaat me dit steeds gemakkelijker af. Ik heb Marloes niet meer nodig bij de voorbereiding. Ik heb HET VERTROUWEN dat ik het nu ZELF kan!’ Louise heeft het traject ‘je punt maken, ook als de spanning hoog oploopt’ gevolgd. In dit traject bereid ik samen met jou gesprekken en bijeenkomsten voor die jij lastig of spannend vindt en waar je graag goed uit de verf wil komen. We gaan dan samen op zoek naar een aanpak en insteek die bij jou past en natuurlijk voelt. Voor meer informatie: https://desuccesvolleintrovert.nl/je-punt-maken-ook-als-de-spanning-hoog-oploopt/ Hartelijke groet, Marloes P.S. Toen ik het artikel aan Louise liet lezen ter goedkeuring voegde ze er nog het volgende aan toe: ‘Wat mij ook heeft geholpen is dat ik mijn “introvert-zijn” bespreekbaar heb gemaakt op mijn werk. Ik heb daar hele mooie feedback op gekregen en heeft mij enorm gesterkt in dit traject. Zou je dit ook nog kunnen toevoegen aan mijn verhaal?’ Bij deze Louise :-).

Meer artikelen lezen?

Schrijf je dan in voor de gratis nieuwsbrief. Je ontvangt dan twee keer per week artikel in je mailbox met inspirerende verhalen over succesvolle introverten én tips hoe je succesvol bent als introvert op een manier die bij je past. Je kunt je hier inschrijven. Je ontvangt dan ook het e-book 'Succesvol vergaderen voor Introverten'.