‘Je zou jezelf eens wat meer moeten laten zien en horen. Jezelf meer op de kaart zetten in de organisatie‘ Dat is wat veel introverten te horen krijgen tijdens hun jaarlijkse funtioneringsgesprek met hun leidinggevende.
Vaak elk jaar weer opnieuw. Om moedeloos van te worden toch.
Jezelf profileren en op de kaart zetten klinkt voor veel introverten namelijk als een vermoeiend en een onaantrekkelijke bezigheid.
Zie onderstaande uitspraken:
Zie onderstaande uitspraken:
- ‘Mijn leidinggevende wil dat ik me meer profileer. Dan moet ik zeker voortdurend bij iedereen langs gaan om te zeggen hoe goed ik ben en wat ik nu weer gepresteerd heb. Daar heb ik echt geen zin in hoor.’
- ‘Ik houd meer van teamwork. Ik snap niet dat ik mezelf zo naar voren moet schuiven. Het gaat toch om het eindresultaat dat we samen bereikt hebben. Dat vind ik veel belangrijker dan het naar voren brengen van mijn bijdrage.’
- ‘Ik wil gewoon aan het werk. Ik heb geen zin in al dat gepraat over mezelf. Bah, dat staat me echt tegen.’
Tegelijkertijd zien de meeste introverten ook wel in dat jezelf profileren belangrijk is voor hun werk en positie in de organisatie. Als je het niet doet, nemen mensen je minder serieus, zien ze niet jouw expertise. En heb je grote kans dat leuke klussen en promoties niet naar jou gaan maar naar collega’s die zich wel weten te profileren.
Gelukkig ligt de oplossing veel dichterbij dan je denkt en het is ook veel eenvoudiger dan menigeen denkt. En het werkt elke keer weer en dat merk ik aan de introverte professionals die ik begeleid.
Profileren: the introvert way
Als introvert kijk je op een bepaalde manier naar de wereld die tot uiting komt in jouw observaties, vragen en ideeën.
Deze blik op de wereld is uniek omdat het een mix is van jouw natuurlijke voorsprong als introvert, kwaliteiten en jouw persoonlijke en professionele achtergrond. Als je deze natuurlijke blik leert inbrengen op een gestructureerde manier in vergaderingen en overleggen hoef jij je nooit meer zorgen te maken of jij je wel genoeg profileert.
Zo zag Dirk, een beleidsmedewerker in een gemeente, precies hoe de beleidsstukken eruit moesten zien om de politieke discussies en de besluitvorming in de gemeenteraad vlot en soepel te laten verlopen. Hij was echt briljant hierin. Zijn stukken en beleidsnotities werden altijd aangenomen. Dit in tegenstelling tot de stukken en beleidsnotities van zijn meer extraverte collega’s die voortdurend aanvullende vragen moesten beantwoorden als hun stukken überhaupt al geagendeerd werden voor de gemeenteraadsvergaderingen.
Vanzelfsprekend
Niet dat hij dit als gave zag. Integendeel. Hij vond het heel vanzelfsprekend dat hij dit kon. Dat kan toch iedereen.
Dit zie ik bij veel introverten.
- Ze vinden hun natuurlijke blik op de wereld heel normaal. Ze zien de waarde er niet van in. Ze gaan ervan uit dat iedereen ziet wat zij zien waardoor ze hun observaties, vragen en ideeën niet waardevol genoeg vinden om te delen.
- Het is soms lastig om jouw natuurlijke blik onder woorden te brengen omdat het zo vanzelfsprekend is. Je hebt hier soms echt een ander bij nodig om het in kaart te brengen.
- Ze zijn zo druk bezig met voldoen aan de verwachtingen van anderen in gesprekken, vergaderingen en bijeenkomsten, dat ze zich niet meer bewust zijn van hun eigen observaties, vragen en ideeën. Ze zijn zich niet bewust van hun natuurlijke blik.
- De meeste introverte professionals hebben in hun leven veel aanwijzingen gekregen hoe ze zich zouden moeten gedragen in bijeenkomsten om succesvol te zijn. Aanwijzingen die niet bij hen passen. Spreken en profileren is daardoor synoniem geworden met zwaar, vermoeiend en moeilijk. Het is daardoor lastig geworden om te vertrouwen op hun natuurlijke blik en natuurlijke voorsprong. Zo eenvoudig kan het immers toch niet zijn?
Een gemiste kans. Want door jouw blik op de wereld te delen, gaan mensen echt zien waar jouw talent zit, waar jij in uitblinkt. Zonder dat je over jezelf hoeft op te scheppen.
Zijn natuurlijke blik op de wereld
In de training ben ik samen met Dirk op zoek gegaan naar zijn natuurlijke blik op de wereld zoals:
- Observaties: waar let hij op bij het schrijven van een beleidsnotitie?
- Vragen: waar is hij nieuwsgierig naar? Welke informatie heeft hij nodig voor het schrijven van de beleidsnotitie?
- Ideeën: welke ideeën komen als vanzelf bij hem op als hij denkt aan het vormgeven en structureren van de beleidsnotitie?
Toen hij zijn natuurlijke blik op de wereld helder had, ging hij zijn observaties, vragen en ideeën ook inbrengen in vergaderingen en overleggen.
Zijn collega’s … die vielen van hun stoel. Nog niet eerder hadden ze zich gerealiseerd dat je door het vormgeven en structureren van het stuk de discussie en besluitvorming soepeler kunt laten verlopen. Dirk merkte binnen een paar weken dat ze hem als expert gingen zien op dit gebied en bij hem te rade gingen bij het vormgeven en structureren van hun stukken
En heel fijn, in zijn laatste functioneringsgesprek kreeg hij niet meer te horen dat hij zich zelf meer op de kaart moest zetten. In tegendeel, hij kreeg de leiding over de voorbereiding van een grote en belangrijke beleidsnotitie.
Jij kunt dit ook. Je hoeft niet eindeloos over jezelf te praten om jezelf maar voldoende te profileren. Gewoon jouw natuurlijk blik op de wereld delen is vaak voldoende.
Meer Lezen?
Gerelateerde informatie
Heb je deze artikelen al gelezen?
Monique DiCarlo
op 05 Sep 2019